27 Ιουλίου / Πράγματι αναρρώνουμε

«Όταν ήρθαμε στο ΝΑ, βρεθήκαμε με μία ομάδα ανθρώπων που η ιδιαιτερότητά τους ήταν ότι είχαν υποφέρει όπως κι εμείς και βρήκαν την ανάρρωση. Ακούγοντας τους άλλους να μοιράζονται χωρίς επιφυλάξεις την εμπειρία τους, ανακαλύπτουμε τη δικιά μας ελπίδα. Αφού το πρόγραμμα δούλεψε γι’ αυτούς, μπορεί να δουλέψει και για μας».
Βασικό Κείμενο, σελ. 11

Οι νεοφερμένοι είναι ταραγμένοι και μπερδεμένοι όταν κάνουν την πρώτη τους συγκέντρωση. Μέσα στο δωμάτιο, κόσμος πάει κι έρχεται. Κάποιοι τακτοποιούν το καφενείο και τα έντυπα. Η συγκέντρωση αρχίζει αφού το κάθε μέλος έχει κάτσει σε μια καρέκλα. Ο νεοφερμένος, αφού ρίξει μια ματιά γεμάτη απορία σε αυτή τη φαινομενικά αταίριαστη ομάδα ανθρώπων, αναρωτιέται: «Για ποιο λόγο να εμπιστευτώ τη ζωή μου σε αυτούς τους ανθρώπους; Στο κάτω-κάτω, ναρκομανείς είναι κι αυτοί σαν εμένα».
Είναι αλήθεια ότι, όταν πρωτοήρθαμε εδώ, λίγοι από εμάς φαινόταν ότι θα προχωρούσαμε στην ανάρρωση. Οι νεοφερμένοι γρήγορα καταλαβαίνουν ότι αυτό που μετράει είναι ο τρόπος που ζούμε σήμερα. Οι συγκεντρώσεις μας είναι γεμάτες από ναρκομανείς που η ζωή τους έχει αλλάξει εντελώς. Ενάντια σε όλα τα προγνωστικά, εμείς αναρρώνουμε. Οι νεοφερμένοι μπορούν να ταυτιστούν με τη ζωή που κάναμε κάποτε, και αντλούν ελπίδα βλέποντας τη ζωή μας τώρα. Σήμερα, όλοι μας έχουμε την ευκαιρία να αναρρώσουμε.
Είναι γεγονός ότι μπορούμε χωρίς ενδοιασμούς να εμπιστευτούμε τη ζωή μας στην Ανώτερή μας Δύναμη και στους Ναρκομανείς Ανώνυμους. Όσο δουλεύουμε το πρόγραμμα, το αποτέλεσμα είναι σίγουρο: ελευθερία από τον ενεργό εθισμό και ένας καλύτερος τρόπος ζωής.

Μόνο Για Σήμερα

Η ανάρρωση που βρήκα στους Ναρκομανείς Ανώνυμους είναι πέρα για πέρα αληθινή. Αν βασιστώ σε αυτήν, ξέρω ότι θα ωριμάσω.